43-400 Cieszyn, Plac Wolności 7b +48 33 85 211 32
baner
baner
baner
 
Śmierć zawsze przychodzi nie w porę.

Zdezorientowani, zaskoczeni, rozdarci emocjonalnie, pogrążeni w smutku żegnamy naszą koleżankę, przyjaciółkę, wieloletnią nauczycielkę języka polskiego w II Liceum Ogólnokształcącym im. M.Kopernika w Cieszynie, panią profesor Barbarę Twardzik. Niezmiernie ciężko się żegnać z człowiekiem, którego życie i praca były splecione z naszym życiem i tak wiele wnosiły w naszą codzienność.
A Basia niemal całe swoje życie związana była z cieszyńskim Kopernikiem. To tu chodziła do liceum, gdzie już jako uczennica wyróżniała się nieprzeciętnymi uzdolnieniami humanistycznymi. Rok 1977 był dla niej szczególny, została Laureatką Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, ukończyła liceum i rozpoczęła studia na wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, o specjalności teatrologia. O swojej działalności studenckiej mówiła niewiele, a szkoda, bo byłaby to dla nas bardzo cenna i wartościowa lekcja. Po ukończeniu studiów wróciła do Cieszyna, pracowała w Zespole Szkół Rolniczych, w Zespole Szkół Budowlanych oraz Technikum Mechaniczno Elektrycznym w Cieszynie a także, jako starszy bibliotekarz, w Muzeum Cieszyńskim. W 1993r. została zatrudniona w pełnym wymiarze godzin w II LO im. M.Kopernika i pracowała tutaj aż do przejścia na emeryturę w 2020r.
Podczas swej pracy zawodowej podejmowała różnorodne wyzwania i stale się rozwijała. Ukończyła studia podyplomowe z polonistyki, była egzaminatorem maturalnym z języka polskiego przy OKE w Jaworznie, przez 9 lat współpracując z wojewódzkim Ośrodkiem Metodycznym w Bielsku Białej pełniła obowiązki doradcy metodycznego dla nauczycieli języka polskiego powiatu cieszyńskiego. Jako metodyk dzieliła się swoją wiedzą i kunsztem pedagogicznym nie tylko z młodymi nauczycielami. Scalała, integrowała nauczycieli polonistów. Mentorka i koleżanka jednocześnie. Zawsze aktywna i zaangażowana w życie szkoły. Była filarem przy organizacji imprez i akademii, dbała o staranną i należytą oprawę uroczystości szkolnych, Była także nieocenionym wsparciem w kolegium redakcyjnym Ksiąg Pamiątkowych wydawanych z okazji jubileuszy szkolnych. Zaangażowana w sposób cichy, nie szukający poklasku. Tak wielu uczniów przewinęło się przez jej ręce, tak wielu zaraziła swoją miłością do literatury, sztuki i języka polskiego. Tak wielu poszło w jej ślady, studiując nauki humanistyczne. Ale pamiętam, iż również ścisłowcom, w umiejętny sposób przekazywała wiedzę niezbędną do zdania matury. Każdy z nas pewnie w inny sposób zapamięta Basię. Synowie pamiętają ją z codziennego życia, w którym, oprócz radości, zmagali się zapewne wspólnie ze zwykłymi codziennymi troskami. My, jej znajomi i współpracownicy, będziemy przede wszystkim wspominać ją jako osobę, z którą spędziliśmy wiele dobrych chwil, zarówno na płaszczyźnie prywatnej, jak i zawodowej. Pamiętamy jej dążenie do zgłębiania wiedzy, od sięgania do korzeni, do prawdy. Zawsze starała się postępować zgodnie z humanistycznym hasłem powrotu do źródeł, ad fontes. Zaś uczniowie, absolwenci wspominać ją będą jako nauczyciela wymagającego, sprawiedliwego i troskliwego. Dbała o wszystkie potrzeby uczniów, nie szczędziła sił i czasu. Cieszyły ją sukcesy młodzieży, martwiły sprawy trudne. Starała się, by jej uczniowie wszechstronnie się rozwijali w atmosferze zrozumienia i w poczuciu własnej wartości. Pokazywała, co jest w życiu ważne i istotne. Wychowała rzeszę młodych ludzi, którzy stali się dojrzałymi i wybitnymi obywatelami. Po prostu kochała swoją pracę.
Żegnamy Cię dziś Basiu w imieniu całej dyrekcji, nauczycieli, pracowników, młodzieży oraz absolwentów II Liceum Ogólnokształcącym imienia M.Kopernika w Cieszynie. Dziękujemy, że byłaś z nami, że wspólnie przez lata tworzyłaś, budowałaś szkolną społeczność Kopernika. Los sprawił, że rozstajemy się zbyt wcześnie… Śmierć zawsze przychodzi nie w porę. Niepojęte jest marnotrawstwo śmierci. Ksiądz Jan Twardowski napisał: „Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych". Ty Basiu żyć będziesz długo w pamięci i sercach swoich synów, rodziny, przyjaciół, swoich wychowanków, uczniów, absolwentów.

Do zobaczenia